Z protokołu Sesji Rady Miasta Płocka. – fragment: Pan Paweł Śliwiński powiedział: „Panie Przewodniczący! Wysoka Rado! Panowie Prezydenci! 2 lata temu pod koniec 2012 roku Towarzystwo Przyjaciół Płocka i Stowarzyszenie Przyjaciół Muzeum Mazowieckiego w Płocku podjęło inicjatywę, aby nadać płockim bulwarom imię Stanisława Górnickiego. Wtedy też zorganizowaliśmy dwa spotkania temu poświęcone w Muzeum Mazowieckim. Została opracowana szczegółowa nota biograficzna Stanisława Górnickiego i zbieraliśmy podpisy poparcia. Złożyliśmy również wniosek, aby nadać sprawie oficjalny bieg. Dlaczego uważamy, że Stanisław Górnicki zasłużył na takie uhonorowanie. Otóż, proszę Państwa, w przestrzeni miejskiej funkcjonuje w potocznym słownictwie bardzo często określenie kamienica Górnickiego, posesja Górnickiego, natomiast poza właśnie tym potocznym słownictwem w żaden sposób ten szacowny płocki przemysłowiec nie został uhonorowany w sposób oficjalny. Natomiast była to dla Płocka postać znacząca. Znacząca postać końca XIX i początku XX wieku. Stanisław Górnicki zaczął swoją karierę jako prosty rybak na Wiśle, jednak jego zmysł przedsiębiorcy bardzo szybko doprowadził go na same wyżyny. W 1885 roku zakupił statek Syrena i założył przedsiębiorstwo żeglugi na Wiśle. Później brał jeszcze udział w takich przedsięwzięciach gospodarczych jak powstanie pierwszej płockiej elektrowni, czy zarządzanie kinem Nowości. Pobudował kilka kamienic w mieście i dawał zatrudnienie wielu płocczanom. Jego przedsięwzięciami gospodarczymi to była również cegielnia w Górach i przedsiębiorstwo wydobywania żwiru i piasku z dna Wisły. Co się zachowało do dnia dzisiejszego po Stanisławie Górnickim – więc przede wszystkim kamienica Tumska 8, w której mieści się Muzeum Mazowieckie w Płocku, przede wszystkim kaplica na cmentarzu przy ulicy Kobylińskiego, której był fundatorem i w której jest pochowany on, jego syn i jego wnuk, i kilku członków rodziny, również posesja na Kościuszki 4, gdzie mieściła się pierwsza elektrownia płocka i kino Nowości, i dla nas jako osób związanych z Wisłą może najważniejsza kamienica Rybaki 7, gdzie była siedziba firmy Stanisława Górnickiego, gdzie mieszkał, z której okien codziennie spoglądał na Wisłę. Dlatego uznaliśmy, że właśnie bulwar przy którym znajdowała się jego przystań, nieopodal którego mieściła się kamienica właśnie Rybaki 7, to byłoby najlepsze miejsce, żeby uhonorować tego znaczącego dla Płocka obywatela. On na przełomie wieków dawał zatrudnienie wielu płocczanom. On wprowadził do miasta postęp technologiczny. Wprowadził cały szereg nowych przedsięwzięć i stworzył potężną firmę żeglugową, która z powodzeniem konkurowała z firmami warszawskimi i która stała się materiałem twórczym do największej firmy żeglugowej, która funkcjonowała z XX-leciu międzywojennym do Polskiej Żeglugi Rzecznej Vistula, która była niepodzielnym monopolistą na Wiśle pomiędzy 30. a 39. rokiem ubiegłego stulecia. Dlatego jest to postać naprawdę warta uhonorowania, warta w ten szczególny sposób, żeby człowieka, który był związany z Wisłą uhonorować nad Wisłą. Ta nazwa nabrzeża myślę, że będzie wspaniałym docenieniem wielu lat ciężkiej pracy tego człowieka i później jego potomków – syna Józefa i wnuczka Jerzego – którzy naprawdę wiele dla tego miasta zrobili. Na zakończenie powiem tylko, że w pogrzebie Stanisława Górnickiego w 1927 roku wzięło udział blisko 10% mieszkańców tego miasta. To o czymś świadczy. Dziękuję bardzo. I jeszcze chciałbym Panu Prezydentowi Lewandowskiemu bardzo podziękować za pomoc w naszej inicjatywie. Dziękuję bardzo.”

Pod głosowanie poddany został projekt uchwały pomieszczony na druku nr 805.

Wynik głosowania:

za – 18 przeciw – 0 wstrzymujące – 0

W wyniku głosowania uchwała została przyjęta. UCHWAŁA NR 790/XLVI/2014 Rady Miasta Płocka z dnia 29 kwietnia 2014 roku w sprawie ustalenia nazwy nabrzeża wiślanego stanowi załącznik nr 35 do niniejszego protokołu

Z protokołu Sesji Rady Miasta Płocka – fragment: Pan Paweł Śliwiński powiedział:

„Panie Przewodniczący! Wysoka Rado! Panie Prezydencie! Jest mi niezmiernie miło, że mogę zabrać głos w sprawie dotyczącej te uchwały. Reprezentuję Towarzystwo Przyjaciół Płocka i Stowarzyszenie Przyjaciół Muzeum Mazowieckiego w Płocku. I oba te stowarzyszenia znalazły się w inicjatywie właśnie ustanowienia roku 2017 Rokiem Rzeki Wisły. Ta inicjatywa powstała pod koniec 2013 roku. Obecnie popiera ją już ponad 60 różnych stowarzyszeń, organizacji, wyższych uczelni, osób fizycznych. Również wiele nadwiślańskich miast, gmin i powiatów przyłączyło się do tej inicjatywy i wyraziły swoje poparcie dla uchwały sejmowej w tej sprawie. Dlaczego 2017 miałby być Rokiem Rzeki Wisły. Otóż inicjatywa zrodziła się w środowiskach związanych z kulturą flisacką, a rok 2017 to 550. rocznica pierwszego wolnego flisu na Wiśle, który odbył się w 1467 roku i był to efekt zakończenia wojen z zakonem i czas, kiedy Wisła znalazła się całkowicie w granicach Królestwa Polskiego i flisacy mogli bez żadnych ograniczeń, bez żadnych barier dokonywać spławu towarów z południa do portów położonych w północnej Polsce. Również nasze stowarzyszenia, które co prawda bardziej są związane z żeglugą na Wiśle, niż z tradycjami flisackimi, włączyły się do tej inicjatywy, bo rok 2017 to również 190. rocznica ustanowienia żeglugi parowej na Wiśle, która powstała w 1827 roku. Dlatego ta grupa popierająca tą datę i ten rok rozszerza się i coraz więcej organizacji właśnie znajduje dla tej daty dobry argument, żeby ten rok był Rokiem Wisły. Rok Wisły to jest uhonorowanie rzeki. To jest próba przywrócenia rzece rangi jaką miała, a o której częstokroć w tej chwili się zapomina, przywrócenie rangi królowej polskich rzek, ale również wszechstronny rozwój. Rok Wisły powinien przynieść program zrównoważonego rozwoju rzeki, zarówno gospodarczego, jak i kulturowego, ale również również rozwoju sportu, rekreacji, ochrony zasobów naturalnych i ekologii, ale też – i to jest bardzo ważne – ochrony przeciwpowodziowej na całej długości biegu, aby zabezpieczyć ludzi żyjących w bezpośrednim sąsiedztwie rzeki. Ważnym elementem jest przywrócenie gospodarcze, ponieważ w tej chwili rzeka, która ma bardzo duży potencjał, jest praktycznie gospodarczo wykorzystywana w bardzo marginalny sposób. Dlatego zainteresowanie właśnie ludzi, zainteresowanie mieszkańców miast położonych przy rzece, jest ważnym elementem, aby pokazać jaką rolę ta rzeka pełniła i jaką pełnić może. Jest to również doskonały moment na promocję miast, które włączą się do projektu, a które są położone na brzegach rzeki, i na ponowne zbliżenie tych miast do rzeki, na pokazanie mieszkańcom jak wielki potencjał i turystyczny, i wypoczynkowy drzemie właśnie w rzece, do której się przyzwyczailiśmy, bo ona jest od zawsze, a o której nie zawsze pamiętamy. Dlatego zwracam się do Państwa w imieniu naszych stowarzyszeń, w imieniu wszystkich płockich wodniaków o podjęcie tej uchwały. Dziękuję bardzo.”

Pod głosowanie poddany został projekt uchwały pomieszczony na druku nr 799.

Wynik głosowania:

za – 19 przeciw – 0 wstrzymujące – 0

W wyniku głosowania uchwała została przyjęta. UCHWAŁA NR 784/XLVI/2014 Rady Miasta Płocka z dnia 29 kwietnia 2014 roku w sprawie poparcia projektu uchwały sejmowej ws. Roku Rzeki Wisły w 2017 roku stanowi załącznik nr 29 do niniejszego protokołu.

Mozolnie idą natomiast przygotowania do budowy przystani miejskiej na Wiśle. Dopiero na początku roku miastu udało się pozyskać archiwalną dokumentację oryginalnej przystani, która została kilka lat temu strawiona przez ogień. Został też zatrudniony inżynier, który będzie nadzorował prace przy tej wodnej inwestycji. – Z jego pomocą i przy aprobacie autorów projektu, przygotowaliśmy już koncepcję budowy przystani – dodaje Woźniak. Na podstawie tej koncepcji zostanie opracowany projekt, wykonawcę dokumentu miasto wybierze wprzetargu, który ogłoszony zostanie w ciągu kilku tygodni. W przystani znajdzie się miejsce nie tylko dla poczekalni wzorowanej na historycznym Dworcu Wodnym „Płock” czy starego stanowiska kas, ale też najpewniej – dla pokoi gościnnych pod pokładem. Koszt inwestycji, według założeń z czasu głosowania nad pierwszą edycją budżetu obywatelskiego, wynieść miał 1,43 mln zł. – Może on jednak sięgnąć aż 2,8 mln zł. To by powodowało, że wspólnie z wnioskodawcami musielibyśmy znaleźć te dodatkowe pieniądze pozabudżetem miasta – mówi Hubert Woźniak.

– Jaka to będzie kwota, okaże się, kiedy będziemy mieli gotowy projekt. Nie sądzę jednak, by była aż tak wysoka – dodaje Paweł Śliwiński, jeden z wnioskodawców budowy przystani.

GW -Płock 13.05.2014

Dnia 10 maja 2014r kilkuosobowa reprezentacja Sekcji Żeglugi Towarzystwa Przyjaciół Plocka gościła na Flis Festiwalu w Gassach. Tego dnia zostało zaprezentowane oficjalnie logo Roku Rzeki Wisły 2017, oraz komiks pt. „Herma świętego Zygmunta”. Co to jest binduga? –  to miejsce nad rzeką, kanałem lub jeziorem, służące do przygotowania drewna do spławu. dymiły kociołki z zupą flisacką, Ideą Flis Festiwalu jest odbudowa orylsko-olęderskiej tożsamości Urzecza oraz popularyzacja kulturowego dziedzictwa innych nadrzeczy Polski i Europy. Zachowane po dziś dzień elementy autentycznej kultury ludowej regionu, tradycyjny flis rzeczny, zanikające zawody wiślane, muzykę, tańce i stroje, dawne pieśni i przyśpiewki, czy też unikatowe łurzyckie przysmaki, jak sytocha czy siuforek, prelekcje, panele dyskusyjne. W tych wszystkich wydarzeniach czynnie uczestniczyliśmy.

Na Flis Festiwalu rozdawaliśmy przygotowane przez Stowarzenie Przyjaciół Muzeum Mazowieckiego w Plocku zaproszenia na Jarmark Tumski i Dzień Wisły, który odbędzie się  w Płocku w dniach 23 – 25 maja.

[Pokaz slajdów]

12►

Pełna fotorelacja na profilu facebookowym TPP