poetka urodziła się 23 grudnia 1945 roku w Płocku, w rodzinie o silnych tradycjach wodniackich – dziadek pływał na przedwojennej berlince, a ojciec był kapitanem słynnego bocznokołowca „Traugutt”.

– Kochała Wisłę i Płock, którym do końca życia okazywała swoją poetycką wierność. W Jej twórczości znaleźć można, oprócz wielkiego zachwytu nad Mazowszem, rodzinnym Płockiem i Zakrzewem Kościelnym, także wiele poetyckich wspomnień z podróży po: Stanach Zjednoczonych Ameryki, Ukrainie, Australii, Słowacji, Austrii i Niemczech. Nie ubarwiała sztucznie świata, ale w sposób poetycki uszlachetnia go. Największym źródłem inspiracji była dla niej przyroda, której różnorodność i niezwykłe barwy ukazywała w tysiącach poetyckich obrazów i odcieni. Każdy z nich jest inny, każdy wyjątkowy, niepowtarzalny… – pisze Leszek Skierski.

Kwiaty od płockich marynarzy – Towarzystwa Przyjaciół Płocka

Mszę świętą koncelebrował Ksiądz Biskup Senior Roman Marcinkowski, Ksiądz Infuat Profesor Wojciech Góralski Ksiądz Kanonik Stefan Cegłowski Proboszcz Parafii Katedralne

Poczty sztandarowe wystawiło : Płockie Towarzystwo Wioślarskie, Rejonowe Płockie Wodne Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe
Klub Olimpijczyka, NSZZ Solidarność Emerytów i Rencistów, Historyczne Sztandary Bractwa Świętej Barbary z początku XX w., Sztandar Świętej Barbary z Parafii Świętego Benedykta w Płockim Radziwiu

Obchody Narodowego Święta Niepodległości rozpoczęły się Mszą św. w katedrze, pod przewodnictwem bp. Mirosława Milewskiego. Po liturgii odbyła się uroczysta ceremonia przy Płycie Nieznanego Żołnierza.

Czynny udział w uroczystościach wzięły udział członkowie organizacji wodniackich w Płocku

Rok 2019 rokiem Ligi Morskiej i Rzecznej – Historię LMiR mogliśmy poznać podczas prelekcji Pawła Śliwińskiego w Towarzystwie Naukowym Płockim 19 sierpnia br.

Statek został zbudowany w 1905 roku jako prom dla rosyjskiego Ministerstwa Putiej Soobsthenija. Swą służbę rozpoczął na Wiśle nosząc nazwę Pilica. Gdy wybuchła I wojna światowa został wcielony do rosyjskiej floty na Wiśle gdzie stał się transportowcem. Pod carską flagą pływał do roku 1915 kiedy to po wycofaniu się wojsk rosyjskich został zdobyty przez Niemców i wcielony do niemieckiej Weichselschutzflottille. Gdy w listopadzie 1918 roku tworzyło się państwo polskie statek został przejęty przez Ministerstwo Komunikacji. Przekazano go później do Polskiej Żeglugi Państwowej pod nazwą Batory. Po pokonaniu polskiej armii na wschodzie bolszewicy zbliżyli się do Warszawy. W obliczu zagrożenia nastąpiła mobilizacja statków rzecznych do Flotylli Wiślanej. Statek po uzbrojeniu w dwa działa 80 mm, został wcielony do III Dywizjonu Flotylli Wiślanej na początku sierpnia 1920 roku pod nazwą Stefan Batory. Już 17 sierpnia wziął udział w walce z bolszewikami, ostrzeliwując rosyjskie placówki pod Dobrzyniem. Po tej akcji udał się razem ze statkiem Minister do Płocka. 18 sierpnia tym razem ze statkiem Wawel udał się w okolice Dobrzynia by wysadzić tam zwiad. Ponownie doszło do walki z bolszewikami, tym razem w osłonie wysadzonego zwiadu. Dwukrotnie statki zostały ostrzelane przez Rosjan podczas drogi powrotnej do Płocka. Pierwszy raz w Dobrzyniu przez rosyjskie karabiny maszynowe, a drugi raz przez działa rosyjskie z Płocka-Winiary. Tym razem statek zostaje trafiony 8 pociskami i w wyniku uszkodzeń osadzony na mieliźnie. Ma rozbite działo, uszkodzony kocioł, komin i ster, traci również 2 marynarzy zabitych przy dziale, trzeci zostaje ranny. W taki sposób dowodzony przez por mar Stefana Kwiatkowskiego statek zakończył swą wojenną historię. Statek został wydobyty w wrześniu 1920 roku i odprowadzony do remontu w Modlinie, podczas którego zlikwidowano ster dziobowy. W roku 1921 został zwrócony Polskiej

Żegludze Państwowej by w następnym roku przejść do Towarzystwa Zjednoczonej Żeglugi Polskiej w Warszawie. Marynarzom roku 1920 – Obrońcom Płocka – złożono kwiaty w nurtach Wisły

Święto Wojska Polskiego 15 sierpnia obchodzone jest na pamiątkę zwycięskiej Bitwy Warszawskiej z 1920 roku, która stoczona została w czasie wojny polsko-bolszewickiej. Święto obowiązuje od 1992 roku.

Od kilku lat członkowie TPP w czasie święta Bożego Ciała czynnie uczestnicą w procesji ulicami miasta Płocka. Podobnie było 20 czerwca 2019 r.

W historycznym umundurowaniu marynarzy śródlądowych przedstawiciele Towarzystwa Przyjaciół Płocka wzięli udział w XI Jarmarku Tumskim.

Na stoisku prezentowaliśmy albumy fotograficzne i książki związane z Wisłą, Dużym zainteresowaniem cieszyła się opowieść o dawnym dworcu wodnym i możliwością upamiętnienia bohaterów – Obrońców Płocka 1920 roku na pomniku marynarzy wiślanych.  Obok stoiska ustawiliśmy kilka manekinów ubranych w historyczne stroje. Nasze stoisko, odwiedził były szef produkcji w Płockiej Stoczni Rzecznej inż Ireneusz Wyżykowski.

Wśród wydawnictw była książkę wydaną przez TPP pod tytułem ” Tajemnice Tumskiej góry” pana Jacka Ostrowskiego. Jacek Ostrowski jest nominowany na płocczanina roku 2018.  SMS pod numer 886 786 379 o treści PR.6  Na płocczanina roku kandyduje też Stanisław Fidelis. SMS o treści: PR.2 Głosowanie SMS-owe trwa do godz. 23.59 w niedzielę, 16 czerwca. Z jednego numeru może zostać oddany tylko jeden głos.

Więcej zdjęć na facebookowym profilu TPP i Bractwa św. Barbary Ludzi Działających na Wiśle.

Szczególną czcią otacza św. Zygmunta diecezja płocka. W roku 1166 biskup Werner przywiózł do Płocka z Akwizganu jako dar cesarza Fryderyka I część czaszki św. Zygmunta. Król polski Kazimierz Wielki zamówił u złotników krakowskich kosztowną hermę, popiersie Świętego, w którym umieszczono tę relikwię. Hermę zdobi diadem piastowski z wieku XIII, ozdobiony szafirami, rubinami i perłami. Św. Zygmunt jest patronem miasta Płocka. W katedrze płockiej ma osobną kaplicę. Jest także patronem Cremony w Lombardii i diecezji Monachium-Fryzynga; wzywany jako orędownik podczas malarii oraz przez chorych na przepuklinę.

Bp.Mirosław Milewski przewodniczył  Mszy św. w intencji ojczyzny w dniu 3 maja w płockiej katedrze. Przy relikwiarzu św. Zygmunta wartę honorową stanowili płoccy wodniacy.