Boże Ciało to święto o stosunkowo krótkiej tradycji. Uroczystość ta została ustanowiona z powodu widzeń 16-letniej mistyczki, znanej jako św. Julianna z Cornillon. Młoda dziewczyna, należąca już wtedy do zakonu utrzymywała, że w widzeniach widzi jasno świecącą tarczę, na której widnieje ciemna rysa. Zakonnica tłumaczyła, że sens tej wizji wyjaśnił jej Zbawiciel – ciemny punkt w jasności miał oznaczać brak święta liturgicznego ku czci Ciała i Krwi Chrystusa.
Po raz pierwszy Boże Ciało obchodzono w diecezji Liège w 1246 roku. W 1264 roku papież Urban IV bullą Transiturus ustanowił Boże Ciało świętem całego Kościoła, jednak ze względu na jego śmierć bulla nie została ogłoszona, a święto oficjalnie ustanowione. Do tematu powrócono dopiero za pontyfikatu Jana XXII, który ustanowił Święto Najświętszego Ciała Chrystusa. Święto Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa ustanowiono dopiero w 1849 roku, a połączono je w jedno poprzez reformę liturgiczną Pawła VI w 1969 roku.
Po Mszy św. w katedrze ulicami płockiej starówki przeszła uroczysta procesja. W odświętnych strojach szli członkowie Płockiej Drużyny Kuszniczej i Bractwa Św. Barbary. Procesję uświetnili chórzyści Pueri et Puellae Cantores Plocenses, płockiej Canzony i orkiestry dętej z Zielonej Ciechanowskiej.